Werkdag 3

Vanmorgen ging de wekker weer als vanouds: VROEG!!!!!

O, o, o  wat lag het nog lekker in de slaapzak.

Met het rustgevende tikken van de regen op het dak, heerlijk gewoon.

Toch er maar uit want onze Judith liep ook al rond.

Nadat we haar bedankten namens jullie begon ze over de krullen in het haar van Henri. Volgens ons is ze daar een beetje jaloers op.

Na het ontbijt fris aan de gang en deze zat er gelijk al goed in.

Om 10 uur was het balkon al helemaal klaar en zat het eerste gipsplafond er ook al in.!!!!

Na de koffie ging er een ploeg naar de school in Fertősalmás om de meegenomen schoolborden te plaatsen en speelgoed voor in de pauze.

De anderen gingen verder met de kamers.

Op school was op onze komst gerekend: de koffie stond al klaar.

Nadat Gabrielle (Engelse docente) erbij kwam was de communicatie ook gelijk beter.

Het gevoel wat wij kregen is eigenlijk niet op te schrijven.

De borden die er hingen waren minstens 50 jaar oud.

Ze waren zeker erg trost op de 5 school borden waar wij o.a. voor kwamen!

Nadat deze er hingen, brak het moment aan voor de kinderen!

Samen met Sharon, Niek, De Boer, Buit en Henri mochten de kinderen, kijken wat wij allemaal voor leuks hadden mee gebracht!.

Wat enorm veel aandacht trok was natuurlijk: De bellenblaas, de ballen, de ballonnen en ook de tafeltennis badjes en balletjes waren zeker in goede handen!!

Bekijk op de foto’s de blije gezichten maar eens goed.

Duizend maal bedankt voor alle spullen die we mochten geven namens jullie: de borden, ballen, dartbord, pennen, schriften, tafeltennis badjes, enz…

Henri heeft hier laten zien dat hij ook paprika lust, helaas Chantal nu jij nog.

Op onze terugreis zagen we in de verte iets wat op ponypark Slagharen leek.

We hadden nog wat tijd dus er maar even langs.

Het zal vroeger een mooi park geweest zijn.

Nu kun je alleen nog maar gissen hoe het vroeger was om in de botsautootjes rond te scheuren.

De ploeg die ‘thuis’ aan het werk was had ook niet stilgezeten.!!!!

Twee kamers al helemaal af en ze waren al druk met de derde aan de gang.

Als we zo aan het werk zijn vergeet je bijna dat je in de Oekraïne zit.

Ja het geblaf van de vele honden, geknor en gekrijs van de varkens, het puffende geluid van de dieseltrein,  de lamp die zo nu en dan zwakker brand en de taal van de mensen herinnerd ons aan het feit dat we hier zijn. (de preek gister werd ook niet vertaald in het Engels)

Als je dan een eind gaat lopen of rijden dan kom je het echte Oekraïne wel tegen.

Een mooie natuur, grote open vlaktes, bergen in de verte, de vele hekjes voor de huizen met mensen op de bankjes ervoor en de armoede.

Van de vele foto´s die we al hebben gestuurd een kleine samenstelling over het leven in de Oekraïne.

Groetjes,

Het bouwteam

Foto´s werkdag 3

Foto´s schoolborden

Foto´s leven in de Oekraïne

ps. meneer de Boer begint zich nu wel wat zorgen te maken over morgen vroeg??!